Ik tekende op een event. En daar was dé vraag: “Is dit alles wat je doet, de hele dag tekenen?”

Ik verslikte me in mijn koffie. “ Jaloers, schoot er door me heen, “of nieuwsgierig?” ”Ja, vandaag wel,” zei ik. Een vragende blik tot gevolg. “Ik teken, zodat jullie na afloop in één oogopslag zien wat er vandaag gezegd is. En niet gezegd.”

Daar had ik je. ”En niet gezegd?,” herhaalde je. ”Er is nog veel meer informatie dan de woorden. Die neem ik waar en neem ik ook mee in het visuele verslag.

In de plek waar ik iets teken.

In de grootte waarmee ik iets teken.

In de kleur die ik kies.

De dikte van de stift.

In de verbindingen die ik leg.”

”Kun je dat zien?” vroeg je.

”Als je niet kunt horen moet je maar voelen”, grapte ik. Het was even stil. “Mag ik even kijken?” “Ja. En voelen.” zei ik. Want dat is een serieuze zaak.

Dit is een element uit een visueel verslag, geanonimiseerd en onvolledig. Veel van de platen die ik teken zijn voor intern gebruik en mag ik dus niet publiceren. Wil je meer zien (voelen!) van mijn werkwijze, vraag dan wat voorbeelden aan of maak een afspraak voor een kop koffie.